Tym razem książka w bardzo niewielkim stopniu skupia się na Weronice, zdecydowanie jest tu bohaterką drugoplanową. Fabuła opowiada o kolejnym okropnym dramacie, jaki może się niestety przytrafić młodym dziewczynom, szczególnie w kraju, w którym bycie kobietą samo w sobie wydaje się być karą.
Autorka zadbała o sprawnie skonstruowaną intrygę, do samego końca trzymając czytelnika w napięciu, skutecznie broniąc się przed odgadnięciem tego, kto naprawdę stoi za zbrodnią. Jednocześnie została nam przedstawiona dość przykra prawda o ludziach, którzy (uwaga, banalny truizm) są beznadziejnymi kretynami, i codziennie udowadniają to na platformach społecznościowych (koniec truizmu). W książce zaprezentowano przykład jak może skończy się publiczne wygłaszanie niepopartych faktami opinii i w jak łatwy sposób dotychczasowi znajomi stają się drapieżcami, bezmyślnie wypisującymi głupoty w sieci, korzystając z chwilowego osłabienia jednego z członków swojego stada.
To nie jest pierwszy raz, gdy Autorka do kryminału dodaje nieco komentarza o społeczeństwie, osobiście życzyłbym sobie, żeby właśnie w tym kierunku szła. Takie kryminały czyta mi się najlepiej, a mistrz gatunku, Mankell, przecież już niestety nic nowego nie napisze.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz