“Azazel” to pierwsza powieść Borysa Akunina opowiadająca o młodym detektywie Eraście Fandorinie, pracującym w carskiej policji, który następnie stał się bohaterem całej serii książek. Mi jednak ta jedna wystarczy, niestety nie sięgnę po kolejne, bowiem mimo wielu zalet, jakie “Azazel” posiada, brakuje mu tego czegoś, czego ja w kryminałach szukam.
Zaletą niewątpliwie jest pieczołowitość, z jaką autor przedstawia nam carską Rosję w roku 1876, wraz ze wszystkimi jej zaletami i wadami. Książka stylem nawiązuje do Wielkich Rosyjskich Klasyków, gdzie narrator trzecioosobowy przedstawia kolejne wydarzenia w bardzo klasyczny właśnie sposób, dorzucając od siebie co nieco wyjaśnień i własnych refleksji, poświęcając napotkanym tu postaciom po równo miejsca, starając się - zresztą z powodzeniem - osiągnąć klimat powieści pisanych w czasach, gdy dzieje się akcja.
Niestety jednak sama sprawa kryminalna, zagadka, jest także utrzymana w tym tonie. Stale czuć jakby lekką ironię, a rozbudowany styl wypowiedzi, pełen dygresji i nadmuchiwanych dialogów, choć świetnie sprawdza się w prezentacji Rosji z siedemdziesiątych lat XIX wieku, zupełnie mi nie pasował do detektywistycznej zagadki. Kolejny raz utwierdziłem się w przekonaniu, że niestety sam kryminał to dla mnie za mało, by dobrze się bawić, szukam jeszcze poważnego dramatu, a styl Akunina jak dla mnie powagi przedstawionym sytuacjom odbiera.
Książka wcale nie jest zła i nie muszę się wcale wysilać, by zrozumieć dlaczego Borys Akunin jest tak lubiany zarówno w Rosji, jak i za granicą. Już prędzej ja jestem złym czytelnikiem dla tego typu literatury, więc Autorowi serdecznie dziękuję i serdecznie książkę polecam fanom Poirota i Holmesa.
Азазель
Borys Akunin
Świat Książki
wydanie elektroniczne: 217 stron
Strona książki na LubimyCzytać.pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz